Schronisko
Jest na świecie schronisko...
Gdzie często są kraty.
Przynajmniej jedno jest blisko
miejsca, gdzie jesteś TY.

"Chodź, przygarnij mnie",
zwierzęta zdają się wołać.
"Gdzieś jest człowiek, nie wiem, gdzie,
który może mnie pokochać..."

Często patrzą całe dnie,
czy ktoś dobry się nie zbliża,
Lecz połowa mówi "NIE!",
i często ich poniża.

Może są na świecie
ludzie, którzy mają serce.
Są rozsiani tu i ówdzie,
i zwierzęta biorą na ręce.

Powiedz mi, czemu świat jest taki?
Sprawiedliwość nie istnieje,
bo w miłości są wielkie braki...

Okażże serce dla nieszczęsnych zwierząt,
których życie prowadzi do nikąd...
POMÓŻ.


asiamar- tak, przez emocje... Smutno mi było. Baardzo :<

Schronisko
Siedzę gdzieś w kącie,
Liżę przednią łapę.
Drapię się za uchem,
i gryzę poduszkę z puchem.
Szukam domu,
z widokiem do ogrodu.
Pomarańczową firanką,
i ozdobną falbanką.
Chcę miskę blaszaną,
chociaż chcę się mieć gdzie wybiegać.
Chcę mieć po prostu DOM!

Wymyślajcie, proszę was jak najwięcej.

W schronisku jest może lepiej niż na ulicy.
A jednak tam zwierzęta cierpią.
Nie jest to ból cielesny ani swędzenie pchlicy.
Nie mają własnego pana.
Dlatego więc czują się niekochane,
opuszczone,
wyobcowane
i chociaż wolontariusze starają się jak mogą,
to w sprawie porzucenia jednak nie pomogą.
Zwierzak po prostu MUSI czuć się kochany,
a będzie się tak czuł gdy o niego zadbamy.

Ja też wymyślałam tamto z miejsca i to też z miejsca wymyślone.

Schronisko jest jak dom,
lecz nie całkiem.
Nie wyjdziesz szybko stąd
choćbyś chciał.
Chciałbyś mieć ludzi na wyłączność,
kogoś bliskiego.
Własny kąt, a w nim własne rzeczy.
Nie zapewnią ci tego
póki nikt nie weźmie cię do siebie,
nie przygarnie zwierzaka
biednego i porzuconego, potrzebującego pomocy.
Bo nic tu nie pomoże zbiórka kocy.
Dla zwierzaka potrzebny jest dobry właściciel.
Serca pan i krzywd mściciel.

Do końca wakacji zbieram wierszyki,
potem je wyślę do schroniska.
By pomóc w różnych akcjach sroniskowych
i żeby nie musieli zachodzić w głowy.